Hér bloggar Berglind of Wales

miðvikudagur, ágúst 15, 2007

Mér finnst þessi svolítið góður

Það var sólríkur morgunn í skóginum þegar bangsafjölskyldan reis úr rekkju einn daginn.Bangsi litli tölti inn í eldhús, settist við morgunverðarborðið, leit ofaní litlu skálina sína og sá að hún var tóm. "Hver hefur borðað grautinn minn?" spurði hann, ámátlegum rómi.Bangsapabbi leit ofan í stóru skálina sína og sá að hún var líka tóm."Hver hefur borðað grautinn minn?" urraðihann.

Bangsamamma leit upp frá eldhúsbekknum og sagði:"Ó mæ god, hvað oft þurfum við að fara í gegnum þetta?

Bangsamamma vaknaði fyrst allra.
Bangsamamma vakti ykkur hina.
Bangsamamma hitaði kaffið.
Bangsamamma tæmdi uppþvottavélina og raðaði upp í skápa.
Bangsamammalagði á borðið.
Bangsamamma hleypti kettinum út, tæmdi kattabakkannog gaf kisu að éta og drekka.
Bangsamamma fór út og sótti blaðið.

Og nú, þegar þið drattist loksins á fætur og parkerið ykkar súru trýnum við morgunverðarborðið...hlustið vel, þetta segi ég bara eitt skipti í viðbót:

""ÉG ER EKKI BÚIN AÐ BÚA TIL HELVÍTIS GRAUTINN ENNÞÁ!!!!""

0 Comments:

Skrifa ummæli

<< Home